Jennifer Achan, geboren in 1993
Jennifer woont met haar zoontje Remi bijna 2 jaar in de van Heemskerckstraat in de Trouwlaan en Uitvindersbuurt. “In mijn moederland Sudan was en is het niet veilig. Dat is de reden dat ik met mijn familie in Nederland terecht ben gekomen. Er zijn grote verschillen tussen het leven in Afrika en Nederland. In Afrika leven mensen zonder dak boven hun hoofd. Hier heb ik een goed leven. Ik heb een huis, eten en mooie kleding. Ik voel me hier veilig en ben dankbaar dat ik Nederland ben.”
Nederlandse cultuur
“De Nederlandse cultuur is wel heel anders. Ik ben aan het leren hoe de mensen hier leven. Sommige dingen zijn wel moeilijk, maar ik probeer me aan te passen. Bijvoorbeeld als iemand bij mij op bezoek komt en ik heb eten en drinken, dan hoeft die persoon dat niet aan te nemen. En als ik bij iemand anders kom en ik drink of eet daar niet, vind ik dat ook goed en respecteer ik dat.”
Buurman
“Mijn buurman staat altijd voor mij klaar. Als ik iets nodig heb, kan ik altijd naar hem toe en hij helpt me graag. Als Remi de buurman ziet roept hij gelijk “Opa, opa!” Dan geeft de buurman hem een knuffel en een koekje. Ik vind het bijzonder dat hij zo’n goed hart heeft, dat vind ik echt heel mooi. Het is meer dan een vriendschap, hij is meer familie. Hij zorgt ervoor dat ik me hier thuis voel.”
Buiten spelen
“Ik vind het belangrijk voor kinderen, niet alleen voor mijn eigen kind, dat ze buiten kunnen spelen. Ze moeten kunnen bewegen, want ze hebben veel energie. Deze wijk is goed voor kinderen. Het is hier fijn omdat de ouders zien wat de kinderen aan het doen zijn. De mensen zitten soms buiten, ze houden het in de gaten. Dat vind ik belangrijk. Remi kan hier voetballen met zijn vrienden, schommelen, hij kan echt veel dingen doen.”
School
“Remi is 4 jaar en gaat naar basisschool de Triangel. Remi zit vol met energie, hij is een vriendelijk en vrolijk kind. Ik vind school belangrijk en vind het fijn dat er hier een goede school is. Hij kan hier veel dingen leren en leert mij ook dingen. Bijvoorbeeld als ik een woord verkeerd zeg, zegt hij hoe het wel moet. Hij heeft mijn moeder Nederlands geleerd, nu kan ze goed Nederlands. Ik hoop dat hij later succesvol zal worden in het leven. Hij is mijn alles.”
Dankbaar
“Als ik op straat loop en ik zie iemand lopen dan laat ik gelijk mijn glimlach zien en zeg ik gedag. Als die persoon dan niets terugzegt geeft me dat geen goed gevoel. Maar als ik een glimlach geef en die persoon groet mij terug voel ik me gelijk echt blij. Dan kom ik thuis en voel ik me goed en veilig. Ik wens dat iedereen goed samen kan leven. Dat ik goed in contact kan komen met de mensen die hier al langer wonen. Dat je anderen helpt die misschien eenzaam zijn. Dat ik iemand een goed gevoel kan geven. We moeten echt dankbaar zijn voor het leven. Ik kan het niet genoeg zeggen. Ik ben heel dankbaar. Dat ik nog leef en dat ik in een Nederland ben.”
Foto: Bart van Hattem
