Reintje, ze woont aan de Wethouder Kerstensstraat en deelt haar woning met haar twee dochters van 9 en 12 jaar oud. Ze geeft biologieles aan de onderbouw van de middelbare school. “De eerste klas vind ik eigenlijk het leukst, ze zijn nog zo nieuwsgiering en te verwonderen”, zegt ze met een glimlach. Hun straat is bijzonder, omdat de gemeente de weg en parkeerplaatsen heeft vervangen door groenvoorzieningen. “Het voelt echt als ons eigen hofje,” voegt Reintje eraan toe.
Fijne plek
“We wonen hier sinds maart 2017 en ik ben nog steeds bezig met het inrichten van ons huis,” vertelt Reintje terwijl ze in haar kleurrijke woonkamer zit. “Onlangs heb ik bijvoorbeeld een prachtig behang gevonden en dat opgehangen in de woonkamer. Het interieur verandert naarmate mijn meiden ouder worden.” Reintje waardeert de locatie van hun woning enorm. “De ligging is geweldig, je bent zo bij de Piushaven, in de stad of in de natuur bij het Leypark en Moerenburg. De scholen van mijn kinderen zijn vlakbij aan de andere kant van de haven. We mogen elke dag over den Ophef naar werk en school. Ik ben dol op het groen in onze straat en de vele bomen, vooral de oude bomen vind ik prachtig.”
Buren
“We hebben goed contact met onze buren,” zegt Reintje. “Als we elkaar tegenkomen, maken we meestal even een praatje. Een buurvrouw heeft een dochter van dezelfde leeftijd als mijn dochter en ze spelen graag met elkaar. Een andere buurvrouw heeft net een nieuwe heup, mijn dochter helpt haar met het uitlaten van de hond. Als bedankje kreeg ze een bioscoopbon. Zo aardig! Ik woon hier met veel plezier en ben altijd in voor een praatje. Weer een andere buurvrouw had wat ideeën voor het plaatsen van een insectenhotel of kunstkastje, daar hebben we het dan ook samen over.”
Kunst aan huis
“Toen mijn oom een glazen kunstwerk op het dak van onze schuur plaatste, kwam een achterbuurvrouw langs om te vertellen hoe mooi zij het kon zien vanuit haar tuin. Ik heb een Tilburgse bevriende kunstenaar gevraagd om versieringen in de vorm van deurstickers voor op mijn deur en later ook de voorgevel te ontwerpen, dit zijn echte eyecatchers nu. Toen mijn vriend Tom twee jaar geleden plotseling overleed, ben ik op een soort bedevaart langs zijn vrienden en kennissen gegaan die ik door de coronaperiode niet had kunnen ontmoeten. Een van zijn vrienden was de Tilburgse kunstenaar Julien Arts, die zijn glazen voordeur helemaal had bestickerd. Dat leek mij ook wel wat. Ik vroeg hem om iets te maken voor mijn voordeur en een stukje van de gevel. De versieringen die er nu zijn, zijn van zijn hand. Ik zie tussen de vormen van het kunstwerk zelfs de letter T van Tom terugkomen. Dat vind ik mooi.”
Een groene straat
“Onze straat was eerst niet geselecteerd om groen te worden,” legt Reintje uit. “Natuurlijk vonden we dat jammer. Tijdens de inspraakavonden voor het plan bleek dat de straten die wel waren geselecteerd, niet akkoord gingen met het project. Met een aantal bewoners in de straat hebben we toen gevraagd of onze straat dan toch groen mocht worden. We zijn vervolgens langs de deuren gegaan om handtekeningen in te zamelen. Alle bewoners vonden het een goed idee, behalve twee huizen, omdat dit het parkeren onhandig zou maken. Natuurlijk is het iets onhandiger, maar het is vooral heel leuk! Je ziet nu dat veel mensen bankjes hebben neergezet en als het mooi weer is, zijn mensen veel buiten. Daarbij is het doorgaande verkeer en parkeren er nu niet meer en dat geeft zoveel meer rust voor de deur.”
Een voortuin delen
“Het veldje is een ‘Wadi’, het loopt af naar het midden toe. Al het regenwater van de dakpannen en tegels wordt via een regenpijp naar het midden van het veld geleid. Dit is goed voor de afvoer van regenwater en werkt verkoelend. Door het schuine vlak is het gelukkig niet aantrekkelijk om er honden op uit te laten. Ik heb al wat bloembollen geplant, het zou leuk zijn als het veldje van iedereen wordt. Ik vind het geweldig dat we deze kans hebben gekregen. Ik heb al een paar avonden lekker in het zonnetje op het bankje gezeten terwijl de kinderen uit de buurt hier spelen. Als ik voor het huis zit en een buurtbewoner komt langs, maken we vaak een praatje. Het verbindt ons dat we hier samen voor hebben gekozen en eigenlijk zo een voortuin delen natuurlijk. Ik kijk uit naar de zomer, dan komen we elkaar vast vaker tegen in onze voortuin en maken we een praatje. De bankjes en stoeltjes die iedereen heeft neergezet, blijven ook staan, het ziet er heel gezellig uit. Misschien komen er nog meer bankjes en stoeltjes bij?”